We hebben een leuk nieuwtje!

Bekijk in het onderstaande filmpje onze nieuwe aanwinst, Duke! 23 april j.l. bij ons geboren. 😀

Winterwonderland bij Mens, Dier & Welzijn.

Neem een kijkje hoe de mini paardjes genieten van het mooie witte sneeuw!

https://www.destentor.nl/steenwijkerland/nynke-30-uit-steenwijk-gaat-met-minipaardjes-naar-verzorgingshuizen-mensen-voelen-zich-beter~a21f41b1/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F

Nynke Woerts: “De emoties die de pony’s losmaken zijn onbeschrijfelijk”

nov 20, 2020 ‘Hoefslag’

Samen met haar pony’s Gabriëlle en Isabella gaat Nynke Woerts naar verschillende zorginstellingen. Woerts ziet het als haar persoonlijke missie om het belang van dieren in de gezondheidszorg te promoten. “Het is onbeschrijfelijk hoeveel de paardjes betekenen voor de mensen, juist ook in deze tijd van corona”, vertelt ze.

Eindonderzoek

Woerts is tussen de paarden opgegroeid. Toen ze nog maar een jaar was kochten haar ouders een veulentje  genaamd Lady. Dit was haar eerste pony en is nog steeds in het bezit van de familie. “De paardensport heb ik op verschillende takken beoefend van B tot Z niveau. Nu werk ik als verpleegkundige. Als hobby houd ik me graag bezig met mijn mini appaloosa’s. Ik ga met ze naar keuringen en fok ieder jaar een veulentje. Naast mijn hobby en het werk deed ik er vorig jaar een HBO-studie bij. Om af te studeren deed ik onderzoek naar ‘dieren in de gezondheidszorg’. Ik dacht: hoe kan ik dit beter testen dan met mijn eigen paardje? Dat was echt hartstikke leuk!”

‘Op het matje’

Naar aanleiding van haar actie op de afdeling waar ze werkte werd Woerts uitgenodigd bij de directeur voor een gesprek. “Ik wist natuurlijk niet welke kant dat op zou gaan. Gelukkig gaf ze aan dat ze het een heel erg leuk initiatief vond. Daardoor gaf ze ons de kans om iedere week een locatie van de organisatie te bezoeken. Ik sta ook zeker open om af te reizen naar nieuwe organisaties. Naarmate ik steeds meer aan de slag ging bij verschillende organisaties, schreef ik mijn bedrijf Mens, Dier & Welzijn in bij de KvK. De reacties zijn heel erg enthousiast dus het is leuk om dit breder op te gaan pakken.”

Heel toegankelijk

“Paarden houden is gewoon iets wat een beetje bij me hoort”, vervolgt de verpleegkundige. “Het is iets dat je graag doet en wat in je bloed zit. Het is heel mooi om dat te delen. Gabriëlle en Isabella hebben natuurlijk wel een bepaald knuffel-effect. Het zijn beide appaloosa’s, dus ze zijn heel mooi gekleurd en dat maakt wel spraak. Ook zijn ze klein, dus heel aaibaar. Sommige mensen zijn bang voor paarden, maar durven ze doordat ze zo klein zijn wel aan te raken. Door hun formaat kunnen ze goed naar de kamers van patiënten en passen ze zelfs in de lift! Het karakter vind ik ook heel belangrijk, daar probeer ik wel op te fokken, al is dat natuurlijk altijd een gok.  Ik ben zelf een heel nuchter persoon en rustig en dat zorgt er wel voor dat mijn pony’s alles gewoon ‘normaal’ vinden, waardoor ze veel vertrouwen hebben.”

Gelukshormoon

Woerts vertelt over een recente gebeurtenis die veel emoties losmaakte. “Op de locatie waar we heen gingen zat er een oudere man al op ons te wachten. Toen we door de schuifdeur heen stapten – daar geven we namelijk niks om – was deze meneer gelijk in tranen. Hij had altijd met paarden gewerkt, maar sinds hij in het verzorgingstehuis zat had hij geen paard meer gezien. Alle emoties kwamen los. Eens een paardengek, altijd een paardengek. Toch zijn er ook veel mensen die niets met paarden hebben. Of sterker nog: mensen die nog nooit een paard hebben aangeraakt. Het is mooi om te zien dat ook zij uiteindelijk toenadering zoeken bij de pony’s. Contact met dieren maakt toch endorfine, een gelukshormoon, los.”

Ondergeschoven kindje

Ook tijdens de coronacrisis gaat Woerts door met het bezoeken van verschillende zorginstellingen. “Juist nu mensen hun kinderen en familie niet mogen knuffelen is het heel waardevol. Dat ze dan met het beestje mogen knuffelen… de emoties die dat losmaakt zijn onbeschrijfelijk. Het is heel erg mooi om mee te maken. Dit is niet alleen maar voor zorginstellingen met ouderen. Het is eigenlijk voor alle doelgroepen geschikt, ook gehandicapten en kinderen kunnen er veel baat bij hebben. Ik was mijn paardjes altijd voordat we naar een zorginstelling gaan en zorg dat de hoefjes schoon zijn. Ik snap wel dat we hygiëne in Nederland heel belangrijk vinden, dat is het ook. Maar het effect van wat dieren met mensen doen is naar mijn idee nog echt wel een ondergeschoven kindje dat nog niet genoeg gewaardeerd wordt.”

Juist nu belangrijk

“Al 160 jaar geleden werd in een onderzoek beschreven dat dieren een positief effect hebben op de fysieke en mentale gesteldheid van mensen. Ik vind het jammer dat het nog zo weinig wordt gebruikt in de gezondheidszorg. Gelukkig is het wel steeds meer in opkomst. Ik hoop dat het tussen nu en vijf jaar steeds vaker gebruikt wordt. Ik wil graag bijdragen aan het bekender maken van de positieve effecten van het contact met dieren. Mensen vinden het nu heel bijzonder, en dat is het ook. Maar ik zou niets liever doen dan iedere dag op pad gaan met de paardjes met dit als doel”, stelt ze. Woerts’ oproep aan zorginstellingen? “Probeer het gewoon eens. Ik hoor vaak dat mensen het pas willen doen als corona voorbij is. Maar waarom is het niet juist nu belangrijk? Morgen kan het te laat zijn.”

Dagboek Nynke: ‘geweldig hoe mensen opbloeien bij het zien of aanraken van een dier’

 ‘Steenwijker courant’ 24 juli 2020 om 16:21 uur

Inwoners van Steenwijkerland geven een inkijkje in hun dagelijks leven in de vorm van een dagboek. Wat doen zij en wat houdt hen bezig? Deze week verpleegkundige Nynke uit Steenwijk. Ze heeft ‘Mens, Dier & Welzijn’ opgezet, om het contact tussen mens en dier te vergroten.

Donderdag 16 juli

Vanmorgen ging de wekker al vroeg en zit inmiddels de werkdag erop. Sinds januari 2016 ben ik werkzaam als verpleegkundige op een geriatrische revalidatie afdeling in Heerenveen. Het blijkt dat bewoners van zorginstellingen de nabijheid van huisdieren missen. In vele gevallen kan een huisdier een troost of gezelschap zijn, waardoor mensen weer helemaal opbloeien bij het zien en/of aanraken van een dier. Dit brengt lichaam en geest weer in beweging.

In Nederland wordt er steeds vaker gebruik gemaakt van dieren in de gezondheidzorg. Er verschijnen interessante wetenschappelijke artikelen en er wordt steeds meer aandacht gegeven via de media’s.

Dit gaf voor mij de aanleiding om zelf op pad te gaan met mijn eigen mini paardjes en te ontdekken, proberen, beleven, ervaren en observeren hoe de ervaringen en reacties zijn van de mensen. Ik ervaarde een andere manier van contactleggen met de kracht en empowerment vanuit het dier.

Sinds januari heb ik ‘Mens, Dier & Welzijn’ opgezet hierbij maken we het contact tussen mens en dier mogelijk. Waarbij de zorg bijdraagt aan de levenskwaliteit op fysiek, emotioneel en sociaal vlak.

Dinsdag 21 juli

Vanwege de corona heeft dit even op pauze gestaan maar we zijn gelukkig weer welkom! Na deze eenzame periode hebben de mensen nog meer behoefte aan een knuffel en bijzondere dag!

Ondertussen zorg ik dat de paardjes weer mooi schoon worden. De paardjes lijken tijdens het bezoek wel voorbeeldige pluche knuffeltjes maar in hun dagelijkse leven mogen ze echt pony zijn. Wit krijg ik ze trouwens nooit want ze hebben vanuit nature stippeltjes op hun lichaam, appaloosa genaamd. (Net als het paard van Pipi Langkous).

Vrijdag 17 juli

Om half 10 is de afspraak in Heerenveen, bij aankomst worden we onthaald door het personeel en krijgen we een rondleiding. Verschillende bewoners zitten al met smart te wachten. De bewoners zijn erg blij dat de paardjes weer mogen komen. Er wordt veel geknuffeld en geaaid. Gelukkig geldt voor dieren geen 1,5 meter afstand en is corona niet overdraagbaar door paarden. Uit voorzorg heb ik wel de nodige maatregelen getroffen. De sfeer is erg ontspannen, de bewoners genieten van dit bijzondere bezoek. Het is prachtig om te zien dat de paardjes uit zich zelf ook contact zoeken met de bewoners. Gabrielle en Isabella zijn vandaag mee als therapiepaardjes, dit zijn moeder en dochter. De aanwezigheid van de paardjes bevordert bij de bewoners de sociale contacten onderling, samen leuke dingen doen, roept herinneringen op, vergroot het zelfvertrouwen, vermindert de eenzaamheid, motiveert tot beweging, zorgt voor ontspanning en kan verschillende lichamelijk klachten verminderen zoals hoge bloeddruk en hartslag.

Zaterdag 18 juli

Dit weekeind ben ik vrij, dat betekent dus lekker bezig rondom het huis en bezig met de paarden. In Giethoorn hebben we ook nog twee mini paardjes lopen en twee Friese paarden. In de toekomst zouden we graag ook in Giethoorn activiteiten willen gaan organiseren. Bijvoorbeeld High-tea tussen de paarden, eventueel shows en een arrangement in combinatie met een fluisterbootje of rondvaart boot. Ook de Friese paarden zullen wel geschikt zijn voor bezoekjes bij zorginstellingen, alleen passen ze niet in de lift! Helaas..

Samen met het animatie team organiseren we vandaag ‘het creëren van levende eenhoorns’ voor de kinderen op vakantie park ‘Residence de Eese’. Eenhoorns zijn momenteel bij de jeugd zeer populair! Aangezien onze paardjes erg lief en aanhankelijk zijn is dit een mooie gelegenheid om ze om te toveren in ware levende ‘unicorns’. Hiervoor hebben we speciale ‘paardvriendelijke kleurkrijtjes’ gekocht. Mooi om te zien hoe hier de kinderen plezier aan beleven en de paardjes dit allemaal prima vinden en genieten van het gekriebel en geknuffel.

Maandag 20 juli

Vandaag mogen we weer aan de slag als verpleegkundige en wel een late dienst. Tijdens de corona periode was sociaal contact zeer beperkt. Mensen mochten niet van hun kamers af en revalideren ging op een aangepaste manier door. Gelukkig mogen de mensen weer bezoek ontvangen en dat is voor de mensen erg dierbaar. Rond half 6 breng ik de mensen naar het restaurant voor het avond eten en dit natuurlijk op gepaste afstand van 1.5meter van elkaar vandaan. Ze smikkelen lekker van hun eigen gekozen maaltijd en toetje. Ondertussen geef ik hen de nodige medicijnen. Na het eten zorg ik dat iedereen weer veilig op hun kamer komt en verwelkomen zij hun bezoek. Na het bezoek begint bij ons het vaste ritueel van de dagelijkse controles zoals temperatuur meten e.d. wederom breng ik ze de medicijnen voor de nacht en help ik zo nodig de mensen op bed. Aangezien we een revalidatie afdeling zijn zorg ik zo veel mogelijk met mijn ‘handen op de rug’. Dit betekent dat de mensen zo veel mogelijk zelf doen om weer zo snel mogelijk fijn naar huis te kunnen.

Ook vandaag werken we een late dienst en verloopt deze net als gisteren prettig en dat komt ook we momenteel goed bezet zijn met personeel. Helaas verloopt dit ook wel eens anders in de zorg met onderbezetting van het personeel vanwege te kort aan verpleegkundigen. Helaas heeft dit veel invloed op de werksfeer en nog belangrijker de zorg van de patiënten en dat zou eigenlijk niet mogen.

Woensdag 22 juli

Na twee late diensten ben ik vandaag lekker een dagje vrij. Ik geniet ervan en mag morgen weer een dagdienst werken. En onthoud zorg is een breed beroep maar als je dit ook nog breed ziet zijn er zo veel kansen als je maar positieve energie mee neemt!